Van circa 11.00 uur tot 20.00 uur mocht ik vandaag schipper spelen bij de Willemsvaart. Helemaal geen straf met dit prachtige najaarsweer. Om circa 19.00 uur draaide ik vanuit de Rijswijkse Industie haven de Vliet op. Ik hield wat in want er passeerde net een ongestuurd dubbel tweetje met twee fleurige dames erin. Bovendien kwamen er nog een skiff en nog een dubbel twee aan vanuit de richting Delft. Er was ook een coach langs de Vliet (of, zo u wilt “het Rijn-Schie kanaal”) aan het fietsen die de drie bootjes bemoederde. Zonder roeptoeter overigens. Die hadden de dames niet nodig.
Eerst minderde ik vaart, want het was een scherpe bocht en de Willem 1 kan zeker bij een bocht linksom (of bakboord uit, zo u wilt) nogal verlijeren. Een echte platbodem. Zonder snelheid te minderen, had ik de dames op de kant gezet. Nadat ik de bocht gemaakt had, gaf ik weer wat gas. Ik wilde eigenlijk wel naar huis en dacht dat de dames een stuk langzamer waren dan ze in werkelijkheid waren. Wellicht waren ze een ook beetje getriggerd door mijn aanwezigheid, en de mogelijke golven die ik zou veroorzaken en ging daarom het tempo ging iets omhoog. Ik kon er met 3/4 snelheid nauwelijks voorbij komen. Ik heb toen maar wat snelheid teruggenomen en liet de dames voorgaan. Ondertussen probeerde ik de skiff en andere dubbel twee enerzijds niet teveel in de weg te zitten, maar anderzijds ook niet teveel vuil water te geven. Het waren geen van allen beginnelingen want ze roeiden met redelijk grote “Schoppen”, dat zijn roeiriem bladen die niet meer gelijk aan beide kanten van de spaan uitsteken, maar die aan de onderkant een vlag hebben hangen of schop zoals het blad nu genoemd wordt waarmee meer kracht in het water kan worden uitgeoefend. Met schoppen moet je goed kunnen roeien, anders maak je een “snoek”, dat wil zeggen rem je per ongeluk en ongewild met je riem in het water en raakt de boot uit balans. Bij een ernstige snoek kan de boot omslaan.
Na ongeveer 1,5 km kwam de bocht richting centrum van Den Haag en dacht ik “Nu gaan ze zeker keren en terug naar Rijswijk”. In tegendeel: Ze namen de bocht en minderden vaart om even uit te blazen en om met de coach te overleggen.
Toen kon ik deze foto maken en zag ik op de boot staan dat ze van de Haagse Studenten Roeivereniging Pelargos lid zijn en dat de boot Dubbelzinnig heet. Leuke dubbelzinnige naam 😉
In Roeikringen is de ongestuurde dubbel twee of Double Scull een technisch heel moeilijk nummer, ook wel een koningsnummer genaamd, want je stuurt en roeit tegelijke en met twee schoppen in je hand moet je gelijkmatig sleuren anders vaar je niet recht. Deze dames hadden het goed in de vingers. De andere drie dames overigens ook, want ik heb ze geen enkele snoek zien maken in de golven en daarop volgende kruisgolven van de Koning Willem 1.
Dus petje af voor de dames door een ouwe roeier….uhm gedeeltelijk. Tijdens mijn studenten introductie in Rotterdam heb ik bij Skadi geroeid en daar ook afgeroeid, maar ik zeilde al vrij lang wedstrijd op redelijk niveau. Dat overlapt met roeien en ik heb voor zeilen gekozen en ben nooit verder gegaan met roeien.
Theo Che
Het is een genot om een kenner te horen mooi stuk Guido
Ps leuk dat ik je nog ff zag op de Noordwal
Interniek
Gaaf, alsof ik aan boord was. Dit is echt genieten voor de schipper.