Vrijheid van Nieuwsgaring?
In mijn vorige stukje refereerde ik er al aan: Journalist spelen is eigenlijk helemaal niets voor mij. Wachten, wachten wachten tot je een botje of een kluifje nieuws krijgt toegeworpen, om daarvan wat te maken. Ik heb er te weinig geduld voor. Uit nieuwsgierigheid heb ik mij uit naam van Haagspraak een perskaart laten aanmeten. Zo heb ik gisterenmiddag op het terrein dat voor de pers toegankelijk was rondgelopen. Met geen mogelijkheid was ik in de pool terechtgekomen om de aankomst van de hotemetoten te fotograferen. Geen en ke le kans.
Achterlijke Nummerborden
We konden wat fotootjes nemen van de auto’s waarmee de hotemetoten aankwamen. Kijk en iedere delegatie had zijn eigen auto met eigen nss kenteken. Ook een AA auto kwam langs. In beide gevallen vind ik dat ronduit belachelijk vanuit veiligheidsoogpunt. Welke malloot heeft dat verzonnen? Iemand met een bazookaatje in zijn hand langs de kant van de weg wil de Saudi Arabische delegatie even een slag toebrengen en hoeft alleen maar met een verrekijkertje naar de nummerborden te kijken welke auto hij te grazen moet nemen. Net zo vind ik het belachelijk dat leden van het koninklijk huis nog steeds in AA auto’s rondrijden. Je laat Geert Wilders toch ook niet rondrijden in een auto met “Geert” op de nummerplaat?
Afhankelijk van de belangrijkheid van de hotemetoot waren er meer of minder motoragenten en omringende auto’s. Volgauto’s volgepropt met leden van een of andere speciale eenheid met bivakmutsen en al.
Di Ruppo
Wat ik wel heb uitgeprobeerd is dit: fotootje maken van het grote beeldscherm waarop via een intern televisie circuit de aankomst van de hotemetoten en het handenschudden met Mark …maar dat is niet vet echt hè.
Gemuilkorfde Pers
Ik voelde mij dus zoals de gemuilkorfde man die bij de ingang van het Gemeentemuseum staat….Ik keek eens om mij heen op het pers terrein. Rijen aan rijen tafels stonden gereed in tenten voor de schrijvende pers om hun laptopje op aan te sluiten. Vele tafels waren ook bezet. Ook zat een flink aantal persmuskieten gewoon te vadsen in het zonnetje of aan een lunch.
Ik zag een Zweedse televisie presentatrice optreden voor haar cameraman. Keek later op hun site terug of de scene die ik ze zag opnemen ook is uit gezonden en dat was zo. Het was kunstig gemonteerd dooreen (zoals ze dat in België zeggen) de video die ze van de NOS gekocht hadden.
Gedresseerde Hangapen
U zou nu verwachten dat ik de pers mensen als hangapen zou aanduiden, maar dat is niet zo. De gedachte aan Hangapen ontstond toen ik het terrein weer verliet: Daar trof ik Mrs Pinocchio aan die de oppas had ingeschakeld om eens lekker te kunnen protesteren. Heel joviaal vroeg ze mij:”And from where are you?” waarop ik met de muilkorf nog op zei: “Ik woon om de hoek”. Waarop twee dienaren van Hermandad luidkeels in lachen uitbarstten. Ik had niet meer de fut om met de dame in kwestie verder te praten of de dienaren van Hermandad van repliek te dienen, totdat ik gisterenavond de toepasselijke term voor ze vond: Gedresseerde Hangapen…gedresseerd om te dienen en daarom zenuwachtig rondhangen als er een vreemde dame met een Pinocchio neus rond springt….
En ik moest ook aan deze hangaap denken die steevast in het beeld van een aantal fotografen stond die dan een stapje de straat op deden, waarop de agent zich omdraaide en iedereen weer erop wees dat ze op de stoep moesten gaan staan.
Mijn indrukken van dag 1. Ik kan het niet laten om alsnog wat couleur locale op te gaan snuiven.
