Voornamelijk omdat Renée Bom, onze Haagse Nacht Burgemeester, het op social media had omgeroeptoeterd, bevond een aantal Opûh Koffie gangers zich op 22 april 2015 al om 14.00 uur op het Elandplein. Er was nog weinig te doen, behalve dat ik Bom zag bomen met een knappe wijkagent. Ze mogen blij zijn met zo’n knappe verschijning in het Zeehelden Kwartier, Ik heb hier nog een foto van hem:
(vergeet niet op de foto’s te klikken ze worden dan veel groter!)
Gio stond er ook een beetje verloren bij. Hij had de cameraman van Cineac Den Haag al opgetrommeld en samen stonden we te kleumen:
Niek was in de tent verdwenen waar buurtkinderen aan het knutselen waren.

Via het op de tent geplakte pamflet was te leren dat Revis pas anderhalf uur later zou verschijnen.Gelukkig was er ook al wat te zien van de aangekondigde Tango dansjes: op een van de de nieuwe bankjes waarop tegeltableaus met gravures van Cornelis Elandt waarnaar de straat en het plein zijn vernoemd. Van twee bevallige dames heeft één net haar UGGS  voor een paar bevallige danspumps gewisseld:Ik ben maar even wat gaan lunchen en warm worden in de buurt en ben daarna teruggegaan. Bom was naar de revalidatie, Gio was er nog met cameraman en Niek kwam ook weer langs peddelen. Als vermaak voor de wachtenden werd er tangomuziek gedraaid en tango gedanst door drie paren die tussendoor van partner wisselden.
Revis kwam, hield een prevelementje:”De kids kunnen weer spelen op het plein” en antwoordde gevat toen uit het publiek de vraag kwam “Waarmee?””Met een bal of zo”. Er werd gelukkig al gevoetbald tijdens de onthulling.
Na de kinderen uitgenodigd te hebben hem te helpen, trok hij samen met een kinderschare het zeil van het door Jan Goeting gecreëerde beeld dat vroeger in het Zuiderpark stond, maar nu mede op advies van Stroom hier een plekje heeft gekregen en ons vermoeden klopt: Het heeft een jaren 70 look omdat het uit 1972 dateert:
De jongere garde liet de pas gemaakte knuffels minutieus kennis maken met het “nieuwe” beeld middels het zogenaamde “knuffelruiken”:
Na het fotomomentje:
Werd er weer een tangootje gedanst, aan het beeld gehangen en verder gevoetbald…

Slot

Ik was blij dat een nichtje van Jan Goeting, Henriëtte Bokslag, een prachtige blogpost over deze onthulling schreef, want wij keken elkaar aan en vroegen ons allerlei dingen af, als: “Wie heeft het beeld gemaakt? Het is wel heel erg jaren 70 met dat kleurenpatroon… Wie is die mevrouw die bloemen krijgt?” en: “Wie is die mijnheer die ook zo schielijk aanschuift voor het fotomomentje?” Lees het bij haar in detail.

Hier ook nog de beelden van Interniek.

.. en die van Gio