31 januari 1953
Het is één van mijn vroegste herinneringen. Met mijn vader in zijn vooroorlogse afgetrapte Chevrolet – ik denk dat het het 1932 model was van deze foto – staan we op een van de inhammetjes op de toen nog volledig berijdbare Scheveningse Boulevard (zonder Pier nog). In die inhammetjes kon je je auto parkeren met de neus naar zee. Genieten van het uitzicht op zee of de zonsondergang. Strandgasten zag je niet want het strand lag nog 2 meter onder de boulevard. Het is laat in de middag en al donker. Er loeit een geweldige storm. Het water staat tegen de basalten muur. Lekker hoog en de golven slaan over de auto heen. Spectaculair, vooral in het donker met het grote licht aan! Je waant je in de zee. Te vroeg naar mijn zin besluit pa het zekere voor het onzekere te kiezen en te vertrekken. Die ouwe auto’s waren nog wel eens gevoelig voor vocht en sloegen dan gewoon gewoon af. “Te Link” vondt ie en we reden naar huis voor het avondmaal.
1 februari 1953
De volgende ochtend hoorden we pas op de draadomroep dat een belangrijk deel van Nederland onder water was gelopen. Geen beelden, dus de omvang van de ramp drong niet echt door. Iedereen moest naar de kerk bovendien.
2 februari 1953
Pas op 2 februari werd echt een beetje duidelijk hoe groot de ramp was. De tweede vloed in de avond van 1 februari richtte de meeste schade aan en vergde de meeste slachtoffers.
Tempus Fugit
In 1953:
- Bestond Televisie nog nauwelijks.
- Werd beeldnieuws verspreid via de Cineac waar je voor een paar dubbeltjes de hele dag door kon binnenlopen om een uur Polygoon beeldnieuws te zien dat de hele dag werd herhaald en op donderdag werd ververst.
- Of je kreeg een uittreksel van het Polygoon weeknieuws te zien als je naar de bioscoop ging en op tijd binnenkwam.
- Had lang niet iedereen telefoon en werden telefoonverbindingen buiten je stad tot stand gebracht via telefonistes.
- Was het ANP om 20.00 uur dicht.
- Werden persberichten via telegraaf, telex of telegram verspreid en alleen door persbureaus gelezen en gesorteerd.
- Liep oom agent nog in een pofbroek met laarzen alsof ie zo van zijn paard gestapt was.
Kortom: Nederland was ’s nachts op slot. Wel liepen er toen ’s nachts bewakers rond die een bonnetje in de brievenbus deden om te laten zien dat ze waren langs geweest. Iedere nacht van de week had een ander kleurtje…
Je kunt het je nu nog nauwelijks voorstellen.
