Moeilijker kunnen we het best maken
Een draadje opgepikt via FaceBook:
U zult het waarschijnlijk net zo gek vinden als ik dat de Belastingdienst nog niet eens met u communiceert via e-mail. Alle communicatie naar de belastingplichtige gaat nog via papier. Aan de andere kant wordt van de belastingplichtige wel verwacht dat hij de communicatie met de belastingdienst elektronisch doet via een of ander door de Belastingdienst ter beschikking gesteld programmaatje. Dat alles in het kader van de automatisering en de kostenbesparing. Alleen wordt dat dan weer niet ten volle uit genut.
De Belastingdienst is een groot ambtelijk apparaat dat regelmatig door de opvolgende Kamers, Ministers en Staatssecretarissen met schier onmogelijke taken wordt opgezadeld. Nu moet er ook nog eens extra bezuinigd worden.
Beroepshalve heb ik er heel vroeger veel mee te maken gehad. Tegenwoordig gelukkig minimaal.
Ik heb altijd met respect naar het apparaat gekeken. Het heeft zich door de jaren goed staande gehouden, werkte over het algemeen efficiënt en slaagde er veelal in de veranderingen die werden opgelegd redelijk tot goed te verwerken. Af en toe een misser, maar grosso modo een adequate club. Zeker wanneer het werd vergeleken met collegae in het buitenland. Vroeger keek ik ook nog wel eens over de grens en merkte dan dat dingen die hier heel gewoon en efficiënt geregeld zijn, in het buitenland helemaal niet zo gewoon bleken te zijn, ja zelfs ronduit uiterst inefficiënt geregeld. Je hoefde maar naar de directe buurlanden te kijken om te zien hoe het hier beter ging.
Sociale Media
De Belastingdienst is een gesloten fort dat zeer centraal wordt geleid en heel hiërarchisch in elkaar zit. Anno 2013 nog steeds. Dat blijkt ook uit het voorval waar ik naartoe schrijf. Je vindt de Belastingdienst niet op Twitter of op FaceBook of waar dan ook.
Welnu Marco Raaphorst geeft af en toe sociale media les aan medewerkers van de belastingdienst. Dit keer was hij samen met Punk Media gevraagd om van een bijeenkomst over Het Nieuwe werken een video verslag te maken. Zij kunnen dat prima. Toen ik dat langs de zijlijn oppikte dacht ik: “Het wordt tijd”.
Wat blijkt nu?
De persvoorlichter van de Belastingdienst adviseert:
Ons advies is om het filmpje niet te plaatsen op YouTube en ook niet op de site van de producent. De vraag is met welk doel je het filmpje naar buiten wil brengen, voor welke doelgroep en met welke boodschap. Naar buiten toe kan het beeld ontstaan dat de Belastingdienst tijd heeft voor dit soort (interne) dingen terwijl we zeggen te weinig capaciteit te hebben voor bijvoorbeeld controles etc. Als je het extern plaatst kan het al snel een eigen leven leiden. Vandaar het advies (vriendelijk doch dringend) om het niet extern te plaatsen, ook niet op de site van de producent.
Marco reageert gematigd en gelaten
Opdrachtgever Steven Gort Ontploft bijna.
Nogmaals
Naar buiten toe kan het beeld ontstaan dat de Belastingdienst tijd heeft voor dit soort (interne) dingen terwijl we zeggen te weinig capaciteit te hebben voor bijvoorbeeld controles etc.
De persbobo zal naar mijn menig terug naar school moeten om wat aan zijn communicatie te schaven. Hij impliceert met “we zeggen” enz. dat ze dat maar roepen, maar dat het mogelijk niet waar is. Hoe kun je het jezelf zo moeilijk maken? Of is hij gewoon bang voor zijn baan als alle belastingambtenaren gewoon los kunnen gaan?
Update
Zoals Karin fijntjes opmerkt klopt er niets aan dit verhaal. Ik heb het dan ook iets aangepast.
Onjuist is dat Marco deze bijeenkomst organiseerde zoals ik aanvankelijk beweerde. De door de Belastingdienst belegde bijeenkomst ging over #HNW oftewel Het Nieuwe Werken en niet over sociale media. Marco en Punk zouden een video impressie van de dag maken. Nu is Marco een duizendpoot: Muziek maker, sociale media expert en jawel, ook journalist.
Qua facts weet ik uit Marco’s eigen mond dat hij ook wel eens wat aan de Belastingdienst vertelt of heeft verteld over sociale media. Niet zo gek dat ik het dan een beetje anders duidt. De pointe blijft hetzelfde naar mijn mening.
