Voor het nageslacht zal ik de evolutie van de banier alhier even vastleggen. Achter de schermen was de discussie best pittig. Wat wil je ook met een flink aantal eigenzinnige en creatieve teamleden. Oplettende lezertjes zullen verschillende versies als banner hebben zien voorbij schieten. Ik begon met deze koe.
Maurits gooide de knuppel in het ooievaarshok en gaf dit voorzetje met de vraag “Waarom een Koe?” Ik heb aan het gebruik van de koe toen maar een post gewijd (Een Koe op haagspraak?)
Roel greep creatief in stelde zijn Ridderzaal ontwerp voor. Wel zwart wit? Niet zwart wit? Wel ooievaars? Geen ooievaars? Het moest naar mijn gevoel meer met de naam te maken hebben en met de ondertitel en ook kleurrijker zijn. We zijn per slot een kleurrijk gezelschap.
Van een foto van Lies fröbelde ik deze in elkaar. Een op het oog dorstige koetsier van de Gouden Koets. In ieder geval kleurrijker, maar niet overtuigend voor sommigen.
Ik dacht aan de Victory Boogie Woogie: Een destijds spraakmakende aankoop van het Gemeentemuseum en referentie aan het vele moois dat het Gemeentemuseum van De Stijl in huis heeft.De Stijl en Den Haag zijn volgens mij onlosmakelijk met elkaar verbonden. Nog kleurrijker, maar in deze versie wel een beetje rommelig. Overigens is dit gewoon een close up van dat schilderij en het is van dichtbij gewoon een eindeloos in elkaar gefröbelde reeks verfstipjes en plakkertjes.
Ik vond nog een dino op het Lange Voorhout.
En tegelijk stuitte ik op deze foto van een ooievaar van Calder die een slang omver kletst. Rustig qua kleur, rustig kleurtje voor de tekst bij gezocht. Tekst van hoofdletters ontdaan om nog meer rust te creëren. Dat is hem geworden….voor zolang als het duurt. We blijven kritisch, eigenzinnig en creatief, nietwaar?
Update:
Na enig heen en weer FaceBokken is deze de voorlopig definitieve:
Haagspraak en Den Haag met hoofdletters!
Laatst bewerkt door Happy Hotelier op oktober 21, 2012 om 09:41
Tag: Den Haag
Gisteren plaatste Frits Huffnagel deze foto van Edwin Janssen op zijn FaceBook Pagina. Ik kon het niet nalaten hem op de FaceBook pagina van Haagspraak te delen met de vraag:
Zou ie recent naar de TV gekeken hebben onze Frits?
Waarop Frits zelve onmiddellijk reageert met:
LOL! Het is een ander merk en een andere kleur en hij is echt van mij 😉
Kijk dat vind ik nou Haagsche Humor. Snel, lichtvoetig en ook niet te beroerd om om jezelf te lachen.
Ik hoop en verwacht dat we hier vele van zulke momenten met elkaar zullen mogen delen…
Hofstijl is niet meer.
Na 5 jaar hebben Marco en Maurits (en Karin) de pijp aan Maarten gegeven. Voor sommigen was dat niet onverwacht, voor anderen wel. In de eindpost Hofstijl heeft echt het laatste woord schrijft Marco:
Nu 5 jaar later stoppen we ermee, een keuze die vaker heeft gespeeld. Je moet niet op een dieptepunt stoppen en dat doen we ook niet. Het ging niet slecht met Hofstijl maar het kostte veel moeite om de site in stand te houden en een echte doorbraak te forceren. In de site is veel bloed, zweet en tranen gaan zitten.
In de commentaren op die post (en ook elders) wordt hier en daar nogal denigrerend op Hofstijl gereageerd. Ik vind dat onterecht. Gekozen is voor een model waarbij een kleine groep het voor het zeggen heeft. Dat heeft voordelen en nadelen. Het heeft vele mooie posten en reacties opgeleverd. Voorlopig blijft Hofstijl online staan. Gelukkig, dan kunnen we nog eens wat nalezen.
Het heft in eigen handen willen houden heeft ook als natuurlijke bijwerking dat je snel als kop van jut wordt beschouwd, met het gevaar dat het soms te persoonlijk wordt en dat dat soms tot pijnlijke situaties leidt.
Ik heb nimmer de indruk gehad dat geld verdienen het enige doel van Hofstijl was. Dat was volgens mij ook niet de doorbraak die Marco beoogde.
Ik heb twee van de vijf jaar met veel plezier mogen samenwerken met Hofstijl en zie: Er blijkt nu een leger medewerkers en fans te zijn dat niet wil stoppen. Dat is een waardevolle nalatenschap van Hofstijl. Dat enthousiasme is ontstaan door de grote inzet van Maurits, Marco, Karin en alle andere enthousiaste medewerkers en medewerksters van Hofstijl.
Vorige week hebben we haagspraak opgezet met een aantal ex-medewerkers van Hofstijl.
We gaan niet hetzelfde doen als Hofstijl. Dit wordt geen Hofstijl 2.0 of 3.0, maar we zullen onze Hofstijl achtergrond hier en daar wel laten zien aan de buitenwereld. Het belangrijkste kenmerk van die achtergrond is een verzameling van mensen van diverse pluimage, achtergrond en overtuiging die toch een hechte Haagsche (“sche” moet van Lies) gemeenschap vormen en daar kond van doen of vorm aan geven.
Sommigen zijn misschien terughoudend zich van buiten bij zo’n min of meer hechte, maar vooral heterogene, groep aan te sluiten. Dat is nergens voor nodig, want jong of oud, mooi of lelijk, goed gebekt of slecht gebekt (uiteraard mits niet onnodig grof of grievend), kortom iedereen met het hart voor Den Haag op de juiste plaats is welkom om hier zijn zegje te doen en Den Haag op te stoten in de vaart der volkeren. Oftewel doe op een ongedwongen wijze mee met ons. Niets moet en (bijna alles) mag.
Als het aan mij ligt mogen daarbij best onderwerpen van buiten Den Haag aan de orde komen. Den Haag is immers niet het geïsoleerde dorp uit Asterix en Obelix zonder banden met de buitenwereld. Maar ik heb het (gelukkig) niet alleen voor het zeggen.
De Veer
Wie Marco wat beter kent, weet dat hij liever een vinger (of twee) in zijn eigen neus steekt dan een veer in zijn eigen derrière. Daarom had ik een post in voorbereiding ter plaatsing op Hofstijl, eigenlijk meer een mooie video van Henk-Jan Winkeldermaat van Punkmedia op zijn Mijn Moment die Elja Daae interviewt. Elja heeft het vanaf 4 minuut 10 over Marco en Karin: Luister en kijk mee:
Hofstijl is niet meer, vandaar deze postume veer.
Marco, Maup en Karin, bedankt voor al het schoons!