Bob demonstreert een nieuw speeltje tijdens de Opûh Koffie. Een cameraatje dat vanzelf 360 graden opneemt en ook nog geluiden opneemt. Je kan er dus prima een vergadering mee beleggen.
Met geluid:https://www.facebook.com/plugins/video.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2FZebra404%2Fvideos%2Fvb.587082942%2F10154097229472943%2F%3Ftype%3D3&show_text=1&width=560
Sorry, ik krijg het niet embedded
Categorie: Opûh Koffie
Blogpraat
Ruud Ketelaar heb ik leren kennen als heerlijke eigenwijze en soms dwarse deelnemer aan de twitter praatgroep #blogpraat. Iedere maandag onder de hashtag #blogpraat op twitter te vinden tussen 20.00 uur en 21.00 uur. Blogpraat heeft zelfs een heus eigen blog.
Ik schreef op Hofstijl al over blogpraat, althans over een bezoekje van moeder blogpraat aan onze Opûh Koffie.
Ik ontmoette Ruud voor het eerst tijdens een blogpraat Tweetup in Den Haag (ook daarvan maakte ik een verslagje op Hofstijl) en later in Almere.
Opperknuffelaar?
De twitternaam van de jongedame op de foto met Ruud uit 2012 is @JulIta. Het is een op sociale media redelijk actieve dame die gewoonlijk meer twittert dan blogt. Ze studeerde litteratuurwetenschap in Amsterdam. Later zag ik haar nog eens op het Blogbal.
Ruud was nooit te beroerd iemand te dollen op twitter, zonder aanziens des persoons overigens, want hij zette net zo makkelijk zijn baas bij de belastingdienst op twitter te kijk als ieder ander. Zo ook deze jongedame die hij een beetje omfloerst benaderde, en haar, overigens zonder enige bijbedoeling, steevast knuffeltje noemde. Vandaar dat ik hem in Almere de bijnaam Opperknuffelaar gaf. Onder deze naam zal ik een blijvende goede herinnering aan hem hebben. Wellicht is knuffelbeer een betere bijnaam.
Ik was er ook wel een beetje trots op dat hij mij in de kantlijn van zijn zeer persoonlijke blog als contact had opgenomen
#Ruudwas
Wij, de familie van Ruud Ketelaar, zijn verdrietig te melden dat Ruud op 11-04-16 in zijn slaap is overleden.
— Ruud Ketelaar (@ruudketelaar) April 13, 2016
Wij willen de #Ruudwas instellen om welke mooie herinnering dan ook te delen, deze krijgen een mooie plek in de uitvaartdienst.
— Ruud Ketelaar (@ruudketelaar) April 13, 2016
Aan deze twee tweets te zien is zijn familie bekend met zijn omzwervingen op het wereldwijde web en worden de social media bij zijn verscheiden betrokken. Een goed gebruik en ik weet zeker dat Ruud aan gene zijde zit te gniffelen om wat er allemaal wordt gezegd en gedaan rond zijn er zo stilletjes tussenuit knijpen. Ik hoop dat zijn blog nog een tijd in stand blijft, want nu wordt het natuurlijk nog belangrijker het eens na te lezen. Geniet van je rust Ruud!
Update(s)
Gisteren-, woensdag-, middag 20 april 2016 werd afscheid genomen van Ruud. Uitgebreid op de begraafplaats en online via een stream. Wel bijzonder!
Ik vond dat ik hem weer niet voldoende kende om daar aan irl of online deel te nemen. Het zette me wel aan tot het bijeen sprokkelen van wat blogposts van medebloggers over Ruud, omdat het kenmerk van blogposts is dat ze wegzakken in de tijd en zo zijn ze nog een beetje terug te vinden:
Afscheid nemen bestaat niet
Vaarwel Ruud Ketelaar
Een man met een mening, afscheid van Ruud
Wonderlijk, Verwarrend en Verdrietig
#Ruudwas Ruud
Ik heb een Steen Verlegd, #Ruudwas
Een Uitgesproken Mening #Ruudwas
Onbekende Nederlander werd Trending Topic op Twitter
Boekenvraag #Ruudwas
Er is een Blogger Heengegaan #Ruudwas
Gewoon Online
#Ruudwas
I.M. Ruud Ketelaar
Ik plaatste deze foto op social media van de week. o.a. op Flickr en zette er de volgende tekst bij:
1ste Haagsche Opûh Koffie van 2016 op 6 januari 2016. De kern van de Opûh Koffie: Elkaar verhalen op de mouw spelden en er serieus bij blijven kijken. Links Marco Raaphorst. De bedenker van het fenomeen.
Naast hem overigens Bob, Theo, Cheng en Interniek.
Een beetje reclame. Iedere woensdag vanaf 8.30 zijn we in wisselende samenstelling te vinden bij Café Van Beek.
Marco Raaphorst is een Haagse Componist met een goede neus die u af en toe gewoon in het wild kunt ontmoeten bij de Opûh Koffie die hij zelf mede heeft opgericht. Onlangs keurde hij daar een indiaanse geurtoorts waarmede natives van de USA hun wigwam van geesten bevrijden. Hij is dus van meer markten thuis:
Marco heeft een muziekbedrijf onder de naam Melodiefabriek en heeft de muziek gecomponeerd voor een time lapse video die met ruim 1,4 miljoen views in een paar dagen tijd op Youtube Nederlands Muziek timelapse-video nummer 1 werd.
De coming of age time-lapse film ‘Portrait Of Lotte 0 to 14 years’ heb je misschien weleens op YouTube gezien. Of misschien heb je erover gehoord via het NOS Journaal of De Wereld Draait Door. In het filmpje zie je in 4 minuten hoe de dochter van de Utrechtse filmmaker Frans Hofmeester van 0 tot 14 jaar opgroeit. De film staat op de 2e plaats in de top 5 van best bekeken time-lapse films aller tijden op YouTube en heeft inmiddels meer dan 35 miljoen kijkers getrokken.
Onlangs is Lotte 16 jaar geworden en om dat te vieren maakte Frans voor zijn dochter een nieuwe time-lapse: ‘Portrait Of Lotte 0 to 16 years’. Frans vroeg Marco een uniek stuk muziek te componeren. Waarvan dit het mooie resultaat is.
De film ging direct na publicatie op 28 oktober 2015 viral en werd in 5 dagen tijd al meer dan 1,4 miljoen keer bekeken en was ook te zien in de tv-programma’s Pauw en Editie NL. Internationaal werd de film opgepikt door onder andere The Huffington Post, Reddit en The San Francisco Globe.
Marco’s muziek is overigens op radio, tv, online media en in musea wereldwijd te horen.
Haagspraak 2 jaar
Voordat we het helemaal vergeten even een kort berichtje over 2 jaar Haagspraak.
Omdat ik begin dit jaar ben gestopt met mijn hotel, zie ik een deel van de auteurs veel vaker dan daarvoor. Een aantal actieve auteurs ziet elkaar namelijk bijna wekelijks tijdens de Opûh Koffie. Uit die bijeenkomsten komt steeds ook weer inspiratie voor deze of gene post hier. Dat maakt dat de drang om een auteurs/vrienden van Haagspraak bijeenkomst te organiseren minder groot. Niettemin, als er belangstelling is voldoen wij graag aan de vraag.
Oeps. Het overkomt me weer eens: Ik druk op de publiceer knop in plaats van de bewaarknop voordat het artikel af is.
Beetje Statistiek
- Totaal aantal gepubliceerde artikelen: 777, was 551.
- Aantal views november 13 – oktober 14: 34.297, was 42.613.
- Totaal aantal reacties: 1.924, was 1.340.
- Drukste Dag viel op 17 februari 2014 met 525 bezoekers en een prachtige post van Edwin: Brodka, Verweij en de onzin van de duizendsten met 500 views,
-
Top 5 afgelopen jaar (november 13 – oktober 14)
- Brodka, Verweij en de onzin van de duizendsten: 1.287 views.
- Scheveningse haven door Russen geannexeerd: 1.093 views.
- Poolse schaatsers: titels of tieten?: 883 views.
- De piramide van Duindorp is in aanbouw: 751 views.
- Gouden Pollepel Den Haag 2013: 628 views.
- Aantal foto’s op Flickr: 6,582
MH 17
Het neerhalen van vlucht MH 17 was een van de aangrijpendste gebeurtenissen van het afgelopen jaar.
Ik plaats hierbij twee foto’s ter nagedachtenis aan een stel en hun zoontje dat omkwam met nog een kindje en de moeder van de vrouw bij de ramp met MH17. Ik maakte deze foto’s een paar jaar geleden op de bruiloft van een broer van de man. Omdat ik de broer goed kende liep ik de hele dag rond en in de weg als reserve trouw fotograaf. Ik zal uitleggen waarom.
Ik was ook aanwezig bij het spektakel dat herdenking van het heengaan van deze familie vormde. Het was ergens in een grote plaats in Nederland in een groot gebouw. 800 tot 100 man en vrouw aanwezig schatte ik.
Ik heb eigenlijk moeite met het feit dat leed van anderen tot het voyeurisme van deze tijd leid en ervoor geëxploiteerd wordt. Ik wil daar eigenlijk niet aan bijdragen, bij voorbeeld door er hier een stukkie over te plaatsen.
De betrokken familie wilde zelf ook helemaal niet dat er zo’n grote herdenking in een groot gebouw kwam. Toch kwam de herdenking er wel. Hij was lang en pijnlijk. Een levensgrote selfie van het gezin vlak voor hun vertrek met de MH17 prijkte pontificaal op allerlei zichtplekken in het gebouw.
Ik ging door een hoestbui eerder het gebouw uit en trof daar een cameravrouw aan van een regionale omroep. Met haar praatte ik wat over het geheel en ik mopperde wat over het exhibitionisme en ramptoerisme dat in Nederland hoogtij viert. Zelfs als er een kat wordt overreden hangen er al verdorde bossen bloemen in de lantaarn. Deze dame wist ook dat de betrokken familie het spektakel helemaal niet had gewild, maar er door de reacties van de omgeving toch langzaam maar zeker aan toegegeven had. Stel je voor de vrienden en kennissenkringen van 4 gezinsleden en van (schoonmoeder) dat is een immense kring. Toespraken van burgemeesters van de plaatsen waar de betrokkenen woonden. De kleuterjuffen. Familieleden en vrienden en enkele vertegenwoordigers van hobby’s. De 2 en een half uur was gauw volgepraat. Bij het uitgaan van de herdenking zag ik vervolgens berustende en toch enigszins blije gezichten. Het helpt verwerken. Gedeelde smart is halve smart. Enzovoort.
Dus ondanks dat ik mezelf er te ver van zie af staan toch maar een paragraaf hier aan gewijd. Met name ook om te laten zien dat we er soms wel degelijk over nadenken wat we hier schrijven en soms gewoon niets schrijven. Soms staat er voor de dag alweer zo’n mooie post, dat ik denk: “Die wil ik nog niet verdringen door mijn gekrabbel”, want het kenmerk van een blog is dat een post naar onderen zakt. Bij iedere nieuwe post een eindje verder.
Aan de andere kant wil ik laten zien dat het laten rijpen van een onderwerp voor een post ook tot een redelijke post kan leiden en je niet altijd geneigd moet zijn iets maar helemaal niet te posten….Eens?
Tot slot. Waarom hier en nu? Omdat toen ik wat terug blikte op het blog een foto van een andere overledene naar voren kwam van een post die veel gelezen is, zie: Bye Bye Yolante
Door Happy Hotelier