Toen ik deze foto’s die ik tijdens de dag van de grondwet nam, thuis wat beter bekeek, bleek de blije man op de achtergrond zonder dat ik het in de gaten had inbreuk te maken op het beeld terwijl ik de foto’s kort na elkaar nam…
“Daar is toch een term voor?” Bedacht ik mij. Ik vroeg het van de week tijdens de OK (Opuh Koffie), maar het antwoord was niet eenduidig. Wel wist men aan “Wethouder Hekking” te refereren, een figuur van Van Kooten en de Bie.
Terwijl ik gisteren naar DWDD zat te kijken, kwam de term voorbij en wist ik het ineens. In het Nederlands is het fotobom, in het Engels Photobomb. In een foto verschijnt er iets of iemand expres of per ongeluk die niets met het onderwerp van de foto te maken heeft, of iemand springt voor of achter het onderwerp van de foto ineens voor de lens…
Op Taalbank was het een maandje terug het woord van de dag. Taalbank verschijnt trouwens ook op het Van Dale Blog enne….wij hebben natuurlijk iets met taal. Overigens denk ik nog na over wat de dametjes in hun outfit daar nu aan het doen waren. Als ik uitgedacht ben volgt er weer een post.
Auteur: gje Pagina 19 van 30
Retired Hotelier. Blogger and amateur Photographer. Volunteer skipper at Wlillemsvaart boat tour company in the Hague.
Slot Persconferentie
En dan was er de slot persconferentie. Eind goed al goed. Rutte kreeg een aai over de bol van Obama, omdat het allemaal zo netjes voor mekaar was en hij vond het “Gezellig” Allemaal goede voornemens voor het nucleaire afval en vervolgens mochten 2 Amerikanen en 2 Nederlanders vragen stellen en veranderde het onderwerp van de persconferentie van nucleair in Oekraïne. Obama deed dat heel netjes naar mijn mening. Hij was zichtbaar vermoeid, maar nam uitgebreid de tijd om heel diplomatiek en voorzichtig een paar duimschroefjes voor Putin aan te kondigen, zonder overdreven dreigende taal zoals we van zijn voorganger wel gewend waren. Hij is behoorlijk in mijn achting gestegen. In het onderstaande videootje komt heel Oekraïne niet aan de orde, maar geeft aardig het verloop van de top weer. En ik moest opzij duiken want ik stond net voor de lens van het team dat deze video maakte.
Vrijheid van Nieuwsgaring?
In mijn vorige stukje refereerde ik er al aan: Journalist spelen is eigenlijk helemaal niets voor mij. Wachten, wachten wachten tot je een botje of een kluifje nieuws krijgt toegeworpen, om daarvan wat te maken. Ik heb er te weinig geduld voor. Uit nieuwsgierigheid heb ik mij uit naam van Haagspraak een perskaart laten aanmeten. Zo heb ik gisterenmiddag op het terrein dat voor de pers toegankelijk was rondgelopen. Met geen mogelijkheid was ik in de pool terechtgekomen om de aankomst van de hotemetoten te fotograferen. Geen en ke le kans.
Achterlijke Nummerborden
We konden wat fotootjes nemen van de auto’s waarmee de hotemetoten aankwamen. Kijk en iedere delegatie had zijn eigen auto met eigen nss kenteken. Ook een AA auto kwam langs. In beide gevallen vind ik dat ronduit belachelijk vanuit veiligheidsoogpunt. Welke malloot heeft dat verzonnen? Iemand met een bazookaatje in zijn hand langs de kant van de weg wil de Saudi Arabische delegatie even een slag toebrengen en hoeft alleen maar met een verrekijkertje naar de nummerborden te kijken welke auto hij te grazen moet nemen. Net zo vind ik het belachelijk dat leden van het koninklijk huis nog steeds in AA auto’s rondrijden. Je laat Geert Wilders toch ook niet rondrijden in een auto met “Geert” op de nummerplaat?
Afhankelijk van de belangrijkheid van de hotemetoot waren er meer of minder motoragenten en omringende auto’s. Volgauto’s volgepropt met leden van een of andere speciale eenheid met bivakmutsen en al.
Di Ruppo
Wat ik wel heb uitgeprobeerd is dit: fotootje maken van het grote beeldscherm waarop via een intern televisie circuit de aankomst van de hotemetoten en het handenschudden met Mark …maar dat is niet vet echt hè.
Gemuilkorfde Pers
Ik voelde mij dus zoals de gemuilkorfde man die bij de ingang van het Gemeentemuseum staat….Ik keek eens om mij heen op het pers terrein. Rijen aan rijen tafels stonden gereed in tenten voor de schrijvende pers om hun laptopje op aan te sluiten. Vele tafels waren ook bezet. Ook zat een flink aantal persmuskieten gewoon te vadsen in het zonnetje of aan een lunch.
Ik zag een Zweedse televisie presentatrice optreden voor haar cameraman. Keek later op hun site terug of de scene die ik ze zag opnemen ook is uit gezonden en dat was zo. Het was kunstig gemonteerd dooreen (zoals ze dat in België zeggen) de video die ze van de NOS gekocht hadden.
Gedresseerde Hangapen
U zou nu verwachten dat ik de pers mensen als hangapen zou aanduiden, maar dat is niet zo. De gedachte aan Hangapen ontstond toen ik het terrein weer verliet: Daar trof ik Mrs Pinocchio aan die de oppas had ingeschakeld om eens lekker te kunnen protesteren. Heel joviaal vroeg ze mij:”And from where are you?” waarop ik met de muilkorf nog op zei: “Ik woon om de hoek”. Waarop twee dienaren van Hermandad luidkeels in lachen uitbarstten. Ik had niet meer de fut om met de dame in kwestie verder te praten of de dienaren van Hermandad van repliek te dienen, totdat ik gisterenavond de toepasselijke term voor ze vond: Gedresseerde Hangapen…gedresseerd om te dienen en daarom zenuwachtig rondhangen als er een vreemde dame met een Pinocchio neus rond springt….
En ik moest ook aan deze hangaap denken die steevast in het beeld van een aantal fotografen stond die dan een stapje de straat op deden, waarop de agent zich omdraaide en iedereen weer erop wees dat ze op de stoep moesten gaan staan.
Mijn indrukken van dag 1. Ik kan het niet laten om alsnog wat couleur locale op te gaan snuiven.
Mandela over NSS2014
“Jazeker ik ben erbij. Kwam goed uit, want ik sta hier al een tijdje.
Leuk hè die dame onder mijn linkerhand. Die oefent daar voor die beroemde scène van Marilyn Monroe. Rokje omhoog…en ze werkt bij de Nederlandse Marine. Dat is het laatste legeronderdeel waar ze dames toelieten, maar nu hebben ze me daar toch een paar stoten. Ik zie ze allemaal voorbijkomen hier, want alles wat ze in Nederland aan man en vrouwschappen hebben hebben ze natuurlijk opgetrommeld voor deze top…
Die Hollanders toch. Het is blijft een zunig volk: Een werkcongres. De echtgenotes blijven thuis. Dat maakt het natuurlijk goedkoper voor de organisatoren….maar ik heb ook gehoord dat de escort bureaus het buitengewoon goed doen dezer dagen: Dubbele bezetting, maar ja wat wil je met die dubbele moraal van die Hollanders. Heb je Rutte nog horen vertellen aan die ene journalist die weer over Zwarte Piet begon? “Ja Zwarte Piet is zwart, daar kan ik niks aan doen. Dat klopt dat heb ik ook al eens eerder gezegd…..Ik heb Antilliaanse vrienden en die zijn altijd blij als het weer Sinterklaas is, want die hoeven niet te schminken. Ik daarentegen, als ik zwarte Piet speel moet ik dagen zwart van mijn gezicht poetsen, want dat gaat er echt niet makkelijk van af…..”
Zeg die Wilders van jullie kwam toch oorspronkelijk van dezelfde partij als Rutte toch?
Al die journalisten zullen ook blij zijn met hoe ze dit hebben geregeld hier.
Vrijheid van Nieuwsgaring??? Die hebben ze in Nederland na 9/11, maar vooral toen ze hoorden dat ze deze top mochten organiseren in de kast gezet.
Er zijn, zeggen ze zo’n 3.000 leden van de pers. De pers mag op ongeveer 2/3 van het totale terrein komen, maar het andere derde deel waar het om gaat, waar het WorldForum ligt, daar mag de pers niet komen. Alleen zeer kleine groepjes mogen af en toe onder begeleiding naar het Worldforum. Eigenlijk is het congres besloten. Wil je televisie beelden? Dat kan, maar die moert je bij de NOS kopen. Foto’s maken? Geen sprake van. Uitsluitend ANP fotografen mogen de belangrijkste momenten fotograferen soms aangevuld met een enkele gelukkige die wordt uitgeloot voor een “pool”…. Als je goeie foto’s wilt, koop je die maar bij het ANP.
Tja ik begrijp best dat jullie bij Haagspraak daar geen geld voor hebben.
Maar ja, jullie wonen hier tenminste om de hoek. Wat denk je van die foto journalist uit Mongolië die met zijn cameraatje op zijn rug helemaal hiernaartoe kwam vliegen en ontdekte dat hij zelf helemaal geen foto’s mocht maken…..die hebben ze in Parnassia moeten opnemen….Ja ik begin de weg een beetje te kennen in het Haagje zoals jullie het noemen.
Overigens, als ik jullie mag raden zou ik hier maar een een Parlementaire Enquête tegenaan gooien, want wat hier aan geldverspilling wordt gedaan. Ik heb horen verluiden 26 Miljoen Euro voor de top…..en 180 miljoen euro voor de beveiliging…..maar over dat bedrag wordt geen opening van zaken gegeven in verband met de veiligheid, wat zijn ze bekwaam in het verzinnen van drogredenen hè? Dat kwam in mijn tijd niet voor….”
Blaf-Mercedessen op de NSS
Bij inspectie van het gebied waar het NSS gaat plaatsvinden zag ik een persoon met Polizei op zijn rug rondwandelen. Ik maakte een fotootje van de persoon door een spleet in het meer dan manshoge hek. “Wat is dat nu weer?” dacht ik en ging verder op onderzoek uit en kwam zo uit bij de Blaf Mercedessen, waaruit bleek dat er meerdere honden met baasjes van de Duitse Polizei zijn ingeleend.
Blaf Mercedessen? Hoe kom je nu weer aan die term? Dat komt van heel vroeger: Voor een van mijn eerste baantjes – medio 70er jaren – zat ik in een torentje in het Villapark in Rotterdam. “Op sjiek” zul je denken. Niets is minder waar. Als jongste bediende was ik op de derde verdieping gezet en toevallig was het enige kamertje daar in een torentje gelegen. Het torentje is er nog hoor. Het voordeel was dat het de enige verdieping was die niet onder tegen de A20 aankeek. Ik keek als enige in het pand op de A20. Aan de overzijde van de Straatweg waar het Villapark aan grensde was een sigaretten/kranten winkeltje waar ook een paar stoeltjes in pasten en waar we dagelijks aan het eind van de dag met de uitbater even de dag doornamen. Fred, de uitbater was tevens eigenaar van twee vervaarlijk uitziende honden. Een bouvier en een Duitse herder. Zij bewaakten natuurlijk om de beurt de winkel. De beesten waren goed getraind. Fred had ook allerlei contacten in de hondentrainings wereld. Ik ging wel eens kijken. Ze hadden een honk in het Kralingse Bos. Vast onderdeel van de hondentraining was de honden iemand te laten aanhouden. Daarvoor trainden ze op een Pakman. (pacman bestond nog niet hoor) De pakman was de man die gepakt moest worden, maar die ook in een pak pak gehesen moest worden om niet door de aanstormende honden verscheurd te worden. Het was ongeveer 40 kg aan leren bescherming. Als een hond er in slaagde je omver te lopen, dan kon je niet zelf meer overeind komen. Zo zwaar en zo stijf was het pak van de pakman.
Als Fred politie agenten aankondigde die hij kende van de training – die ook wel eens de winkel aandeden om de dag of de week door te nemen, dan deed hij dat steevast met “Daar is de Blaf-Daf”. Dat klopte toen ook, want ze reden echt met hun politie honden in een Daf bestelautootje.
Ik moest aan Fred’s “Blaf-Daf” denken toen ik constateerde dat Den Haag er nu helemaal in geslaagd is de herinneringen aan de Atlantik Wall compleet te maken met het inlenen van Blaf Mercedessen……. Smakeloos dat dat zo met Polizei op de rug hier in het wild rondlopen. Ik weet niet beter dan dat het betrokken gebied gewoon Nederlands grondgebied is, maar ik heb inmiddels een perskaart en ga dat straks eens verder onderzoeken.
Rupsje Nooit Gedacht
“Daar zou ik nu nooit aan gedacht hebben.” dacht ik bij het het zien van deze rups. Nu wordt hij potverdrie ook nog eens ingezet om het verkeer komend weekend drie keer sneller per rijbaan af te zetten.
Compleet belachelijke en overbodige actie naar mijn mening. De A4 kan gewoon per rijbaan met een rood kruis afgezet worden en wel 10 X zo snel als met Rupsje Nooit Gedacht. Daaraan hadden de Rijks Waterstaat mensen natuurlijk niet gedacht. Die wilden (zoals gebruikelijk) een duur speeltje. “Het kan weer” moeten ze hebben gedacht, “Want we zijn nu lekker weer van de Fyra af.”
“Ja, maar”
Intermezzo: Koeien
Toen we Haagspraak startten waren we op zoek naar een logo. Ik vond dat ik een prachtig koeien logo had gevonden. Roze koe met zonnebril, gemaakt van een koeien beeld dat ik had gefotografeerd op de Limburgse Floriade (ook al zo’n financiele meevaller…wie doet dat dan ook in Limburg).
Mijn mede redacteuren hier vonden er in meerderheid geen fluit aan, althans vonden dat koeien niets met wat we voorstaan te maken hebben. Ik heb mij natuurlijk bij de meerderheid neergelegd, maar zal toch af en toe een minderheidsgeluid laten horen. Overigens vond ik deze dames langs de Autobahn in Duitsland alwaar zij een Raststätte glamour gaven.
Ach en morgen zijn we weer stemvee voor de gemeenteraadsverkiezingen, waar op het oog serieus tegen aan gepraat wordt in de media door mensen die zich politici noemen. Jammer dat we niet op koeien kunnen stemmen…..
mooie poster
Blogbal 2014
In de auto op de terugweg zei Niek terecht: “Je moet er geweest zijn om het te begrijpen”. Over hoe het ontstond is deze passage van de bedenkster Oud Zeikwijf illustratief: Blogbal 2014 aantekeningen voor BNN interview
Ik weet van mezelf niet wat mij nu meer gelokt heeft: de mooie poster, een aantal spannende verhalen en tweets over deze en afgelopen edities, of de plek van samenkomst. In ieder geval begaf ik mij als De Bob met twee meeliggers van Haagspraak (Niek en Edwin) afgelopen vrijdag naar de Amsterdamse Kunstenaars sociëteit Arti et Amicitiae, de Amsterdamse pendant van onze eigen Haagsche Pulchri Studio, maar wel wat mooier dan Pulchri vind ik als Berlage aanhanger. Daar zou het Blogbal plaats vinden. Op dezelfde avond als het Boekenbal natuurlijk.
Dit was het vierde editie. De vorige editie in 2013 had zich in een kraakpand afgespeeld. Eerdere edities in De Balie. Als reactie daarop was Arti et Amicitiea gekozen.
Bij binnenkomst viel mij gelijk een stel op dat volgens mij uiterst belangstellend was, maar eerder op toeschouwers leek dan op bloggers.
toeschouwers?
Het was even wennen. Aan de linkerkant van de zaal was een podium waarop zich de Blogbattle afspeelde. Een aantal bloggers had zich daarvoor opgegeven en moest gedurende maximaal 3 minuten iets voordragen. Door middel van een applausmeter zou worden bepaald wie de winnaar is. De rechterkant van de zaal waar de bar staat was er meer om met elkaar te kletsen. Als ex roker noteerde ik ook nog een vrij grote rookzaal die redelijk druk bevolkt was, maar dermate aan slechte ventilatie lijdt dat ik me er niet in waagde. Bij de bar kon je letterlijk niets verstaan van de optredens. Daar werd gewoon doorgeluld. Dat was de bedoeling, maar ook wel een beetje verwarrend.
Ik wil geen Marokkaan als man
Ik heb een bezemsteel
Ik was blij dat ik druk kon zijn met mijn nieuwe camera, want wat ik bij vlagen beluisterde van de optredens deed mij wat puberaal aan: Een blogger werd aangekondigd als hebbend de grootste penis en een ander moest zich ontladen met nogal wat vunzige scheldwoorden. Een dame bereed de bezemsteel en een andere dame betreurde hoe ze een Marokkaanse jongeling had genaaid….. Ik had gelukkig mijn handen vol aan het scherp krijgen van de beelden wat niet geheel tot tevredenheid is gelukt.
ROFLOL (bijna)
De battle werd gewonnen door de persoon die het organiserend trio het meest aan het lachen kreeg, mijn plaatje is helaas wat onscherp, maar ze rolden bijna over de vloer van het lachen.
Winnaar Blogbattle 2014
Conclusie
Als u vraagt: “Heb je spijt dat je bent gegaan?” dan zeg ik: “Nee hoor, in tegendeel, als blogger is het altijd weer spannend oude en nieuwe bekenden IRL (In Real Life) te ontmoeten”. “Ja maar, en die onnozele optredens dan?” “Ook daar moet je je niet al te druk over maken, bloggen moet je zeker niet al te serieus nemen, dat doen al genoeg mensen, je pikt er altijd wat van op, in dit geval een site van best wel een aardige dichter:
Pom Wolff
Ergo, volgend jaar zien ze me misschien wel weer”
Vindt de rest van mijn beelden overigens op Flickr
Hoofd Doek
Ik zei het hier al eerder: “Kijk bij de Opuh Koffie naar buiten en je vindt een verhaaltje voor Haagspraak”.
Vanmorgen viel deze dame aan de overkant bij de bushalte mij op. Een fraai zonnetje. Zeer verzorgde dame met extra lange wimpers, maar vooral met een prachtige Hoofd Doek, niet een hoofddoekje, maar een Hoof Doek. Fraaie kleuren. Passen alleen al fraai bij de ambiance van de bushalte. Een modieuze Hoofd Doek en tot slot een zeer zelf verzekerde blik in de ogen van “Hier ben ik”. Kortom een lust voor het oog en ik kon natuurlijk niet nalaten de naam van de bushalte erbij te laten staan.
Het aardige van de nieuwere point and shoot camera’s is niet hun grote zoom bereik, maar hun grote bestanden waar je gemakkelijk dingen uit kunt knippen.
Wanneer we op de open koffie naar buiten kijken, valt er altijd wat te zien waarover een berichtje op Haagspraak kan worden geplaatst. Zo ook afgelopen woensdag ochtend. Kringloop kwam aan de overzijde wat ophalen. Het gaat ze kennelijk goed. Logo redelijk nieuw en auto ook niet oud….andere tijden….